De Spinnenkop- molen

 

Wat de mensheid nog nooit is gelukt is de "chirurgen" van Jurriëns-bouw wel gelukt. De gerestaureerde kop van de Spinnekop-molen "Heechhiem" staat er weer op!                           Zij is weer aan het malen geweest.                                                                                                                                                                                                                                 Zelfs ik(terwijl een molen totaal geen zin heeft) vind het prachtig. Maarrrrr........ waarom stond die molen daar en wat was het nut.                                                                                

Om te beginnen is de molen ouder dan de boerderij. Dat is betrekkelijk, het enige oude zijn nog een paar details en het gebint(spanten).                                                                       Toen ik het bord zag met het jaartal 1820 verbaasde ik mij. Dan is de molen ouder dan de boerderij(1869).  Die maalde dan +/-14 ha. "Dat is een grote molen voor een betrekkelijk kleine polder". Volgens de molenaar waren dateringen gevonden dat de molen echt zo oud was. Maar hij was het met mij eens. Een verklaring zou kunnen zijn dat de molen vroeger gekocht is en later verplaatst is omdat de capaciteit van de oude molen niet meer toereikend was.

In 1855 is onze familie op deze boerderij gekomen. Toen werd er 14 ha bemaald, en was er 28 ha bij de boerderij. Toen mijn bet-overgrootvader,Jan, kwam te overlijden was er 28 ha omdijkt en bemaald. De molen was dus essentieel voor onze boerderij. Deze moest er voor zorgen dat het land droog bleef, en be-boerd kon worden.

Het draaien van een molen was een erg oplettende taak. In het huis zitten een aantal hele grote houten tandwielen en een schroef(houten vijzel). Als deze te snel gingen draaien kwam er teveel spanning op de schroef en konden de houten tanden uit de tandwielen knappen. Ook kon de wrijving te groot worden in brand vliegen. Als er gemaald werd was mijn grootvader altijd in de buurt. Later mocht mijn vader ook nog er mee draaien. Maar nooit 1 van de knechten of de broers van mijn vader.

In 1952 begon het gemaal te malen, en werd de molen langzaam aan overbodig. In de jaren 70 was de molen in een vervallen staat, en in 1978 is de molen gekocht door de molen stichting voor 2 gulden en 50 cent. Deze is gerestaureerd voor toen een bedrag van ik meende 80000 gulden.

Men heeft toen de fout gemaakt de molen te lang niet rond te kruien(rond draaien) en verboog het hout. Zodat de wieken bij het malen pannen van het huis sloegen.                       Begin jaren 2000 zijn de dijken opgehoogd, en moest de hele molen er af, en alles opnieuw opgehoogd.

En nu dus groot onderhoud. Een molen onderhouden was altijd voor een boer een noodzakelijk dure kostenpost. Dat maakte dat de boeren snel bereid waren tot het vormen van een polder, tochtsloten(transportsloten) en een gemaal. "Onze" molen is nog een calamiteiten gemaal. Dit is leuk maar een beetje nutteloos. Immers als er heel veel water in de polder is gevallen en het gemaal het evt niet zou kunnen bijbenen(wat nog nooit gebeurd is) is er net zoveel water in de boezem gevallen. En dan mag er toch al niet gemaald worden.

Maar zonder meer is de restauratie een streling voor het oog. En mocht hij draaien dan is de molenaar er ook. Die neemt u graag mee voor een bezichtiging.

Gerbrand.

 

Meer weten over deze molen zie ook deze link